Ik hoorde van de week (4/11/21) een wel heel politiek correcte dame op Radio 1 zeggen dat Sylvana Simons en Sigrid Kaag overspoeld worden met haat, omdat het vrouwen zijn.
Wat Sigrid Kaag
betreft: geen haat van mijn kant, wel bewondering, en het zou goed kunnen dat
ik bij de volgende verkiezingen op haar ga stemmen.
Wat Sylvana
Simons betreft: geen haat van mijn kant, wel afkeer, en ik ga zeker nooit op
haar stemmen. Het moet een totaal empathie-loos persoon zijn. Tijdens de zeer agressief
gevoerde zwartepietendiscussie hoorde je: “verplaats je eens in een zwart
persoon”, maar nooit: “verplaats je eens in een autochtone Nederlander die zijn
hele leven al sinterklaas viert met zwarte pieten, daar nooit enige racistische
gedachten bij heeft gehad, en die nu steeds op een agressieve manier de les
gelezen krijgt van nieuwe landgenoten die hierheen komen voor een beter (en
vaak gratis) leven”.
Ik had ooit een zwarte
collega en die werd in november vaak begroet met “hallo, zwarte piet”, en dat
vond hij niet leuk. Daarom, als Sylvana en haar bondgenoten ons vriendelijk hadden
uitgelegd dat “zwarte piet” hen pijn doet, en als we daar een beschaafde
discussie over hadden kunnen voeren, dan hadden wat mij betreft de pieten
voortaan blauw, geel of roze mogen zijn.
Maar met de agressieve,
beschuldigende, eisende manier waarop ze actie gevoerd hebben, en dat nog
steeds doen, hebben ze het tegendeel bereikt van wat ze wilden bereiken: bij
miljoenen mensen een brede golf van afkeer tegen zwarte mensen.
Goed zo Sylvana!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten